صدای گوش نوازی شنیده می شود جلوتر که می رویم صدا بلندتر و واضع تر می شود این نغمه آب است،سرود طراوت،پاکی،لطافت و آرامش است.
آب چشمه از دل کوه می جوشد و به سختی سنگ های ریز و درشت را کنار می زند و روشنی را که میبیند روی زمین سینه پهن می کند گویا سفری درشت است.
قطرات آب که به هم پیوسته و دست به دست هم داده اند از میان کوها و دل تپه ها می آید و خبر سلامتی آن ها را به جنگل و درختان حاشیه ی رود می رساند.
گاهی نسیمی می وزد و دست نوازشگرش خنکی دلچسبی را روزانه ی گونه هایمان می کند.برای ما که در شهر زندگی می کنیم،رودخانه ی یاد آور شادی،تفریح،هوای پاک است راستی این همه اب کجا می روند؟
مردم روستاها و آبادی ها و شهرهای کنار رود برای آبیاری مزارع درختان میوه از رود آب بر می دارند کمی پایین تر سدی بزرگ ساخته اند واز حرکت و گردش آب،برق و روشنایی می گیرند تا چرخ صنایع بگردد.
آب ها بعد از سفری طولانی و عبور از کوها و جنگل ها و دشت های فراخ،دست خود را به هم می دهند و رودخانه های زیبا دریای مواج را در آغوش می کشد،چونان فرزندی که مادر خود را در آغوش می کشد. آبی که در رودخانه جاریست هنگام پیمودن مسیر طولانی در اطراف خود به حیوانات،گیاهان و انسان ها حیات و زندگی شادی می بخشد و سرانجام در ساحل دریا به خوابی آرام فرو می رود و دیگر شب است و هنگام خواب.
نتیجه گیری : جهان اطراف ما با همه بی نظمی هایش با یک نظم شگفت انگیز اداره میشود ، گویی دستی جادویی هر قطره آب هر تابش نور هر توده هوا و هر موجود زنده ای را به سمت هدفی هدایت میکند و گذری پر ماجرای رودخانه از این همه مسیر نشانه ای از هدایت دست جادویی خداوند است
ارایه ها:
طراوت،لطافت =تناسب
ریز ،درشت =تضاد
روستاها ،آبادی ها، شهر ها=تناسب
جنگل،درختان=تناسب
نظم، بی نظمی=تضاد
تشبیه رودخانه به فرزند
و تشبیه دریای مواج به مادر